Het klavecimbel ziet er uit als een oude vleugelpiano, maar speelt als een luit, of een harp, want de snaren worden aangetokkeld in plaats van aangeslagen. Sommige instrumenten zijn prachtig beschilderd, van buiten en ook binnenin: bloemen, vogels, chinoiserieën, gouden boorden,...
Al was de piano meteen zeer populair – en nog altijd - wordt er nog veel klavecimbel gespeeld. Barokmuziek van Bach en Couperin bijvoorbeeld kan je op piano spelen maar klinkt veel geraffineerder op klavecimbel. Ook in het barokorkest heeft dit instrument een belangrijke rol. Daar speelt de klavecinist de continuo partij, samen met cello of fagot. Dit is de harmonische steun van het muziekstuk en gaat alsmaar door, vandaar ‘continuo’. Voor dit instrument bestaat er overwegend barokmuziek maar ook hedendaagse componisten schrijven voor klavecimbel.
Enkele belangrijke klavecinisten in het verleden hebben ervoor gezorgd dat dit instrument nog steeds populair is. Gustav Leonardt bijvoorbeeld, of nog eerder, de Poolse Wanda Landowska. Naar haar is zelfs een krater op Venus genoemd. Zij was het die de cellist Pablo Casals antwoordde toen hij aangaf dat hij niet akkoord was met haar Bachinterpretatie: “jij speelt Bach op jouw manier, ik op zijn manier”.
© 2021 Stedelijke Academie voor Podiumkunsten Roeselare
